ابراهیم حقیقی
“تجسم یک قرن” صد سال هنرهای تجسمی ایران
(قسمت دوازدهم)

منبع تصاویر: گزیده آثار ابراهیم حقیقی، ۱۳۹۲
نویسنده و کارگردان: امیر سقراطی
دستیار پژوهش: نجوا عرفانی
موشن گرافیک: مسعود طالبانی
گوینده متن: امیر سقراطی
طراحی نشان: محمد فدایی
تدوین: مجتبی فلاحی
مجری طرح: استودیو حرف هنر
تهیه کننده: موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر
با حمایت اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

ابراهیم حقیقی در ۱۳ مهر ۱۳۲۸ در تهران به دنیا آمد. پدرش هاشم حقیقی از عکاسان سرشناس و خوشنام تهران و صاحب عکاسخانه زهره در خیابان لاله زار بود. کار در کنار پدرش باعث شد که فنون اولیه عکاسی و رنگ آمیزی عکس را یاد بگیرد که این خود باعث ورود به دنیای جادویی تصویر شد.

در ۱۳۴۶ در رشته ریاضی از دبیرستان ملی بابکان دیپلم گرفت. سال بعد در رشته شیمی دانشگاه پهلوی شیراز پذیرفته شد و به تحصیل پرداخت. چند ماه بعد با اعلام قبولی در نتایج کنکور معماری، به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران راه یافت و در رشته معماری شروع به تحصیل کرد. از ۱۳۴۸ به طور رسمی به کار گرافیک پرداخت.
در ۱۳۴۹ وقتی ۲۱ ساله بود اولین فیلم خود را با نام چاه بر اساس داستانی از غلامحسین ساعدی در سینمای آزاد کارگردانی کرد.
او سه فیلم دیگر در سینمای آزاد ساخت که جوایز بین المللی متعددی را برای او به ارمغان آورد.
در ۱۳۴۴ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تاسیس شد. حقیقی در دهه ۵۰ خورشیدی فعالیت های متنوعی را در این فضای تازه هنری به انجام رساند. او در کانون چهار فیلم مستند ساخت و تیتراژ و تروکاژ یک فیلم را انجام داد. کتاب های کودکان را تصویرسازی کرد و برای مجموعه صفحه های موسیقی روی جلد ساخت.
در ۱۳۵۵ در مقطع کارشناسی ارشد معماری فارغ التحصیل شد و در همین سال اولین نمایشگاه انفرادی اش را برگزار کرد. سال بعد آتلیه گرافیک انتشارات امیرکبیر را راه اندازی کرد. او در ۱۳۵۷ دو کتاب از احمد شاملو را با عناوین بارون و قصه دروازه بخت تصویرسازی کرد. سال بعد همکاری او با شاملو در کتاب جمعه ادامه یافت و صفحه آرایی و تصویرسازی این نشریه مهم را انجام داد. پیش از حقیقی علیرضا اسپهبد این مسولیت را برعهده داشت. همکاری او با نشریات مهم ادبی و روشنفکری در پس از انقلاب هم ادامه داشت او در دهه ۶۰ و ۷۰ خورشیدی طرح جلدهای متنوعی برای نشریات ادبی آن روزگار همچون آدینه و دنیای سخن کشید. ارتباط او با نویسندگان، ناشران و مفاخر ادبی ایران بسیار نزدیک بود و روی جلد کتاب های مهمی در زمینه ادبیات، تاریخ و سیاست را طراحی کرد.
در ۱۳۶۴ ساخت ده قسمت از مجموعه تلویزیونی انیمیشنی با نام علی کوچولو به تهیه کنندگی حسن تهرانی را به پایان رساند که از خاطره انگیزترین برنامه های تلویزیونی برای نسل بعد از انقلاب اسلامی است. او همچنین در طراحی صحنه سریال سربه داران و طراحی صحنه و لباس سریال سلطان و شبان فعالیت داشته است.
ابراهیم حقیقی که در روی جلدها

و پوسترها عناوین را به شیوه خود طراحی و اجرا می کرد به نقاشی خط نگاره ها بر روی بوم های بزرگ پرداخت. او چند ساحتی بودن اش را در خط نگاره هایش هم به رخ می کشد؛ در خط نگاره ها با دوگانگی ای روبرو هستیم که ابراهیم حقیقی آن ها را به خوبی به هم پیوند می زند: پیوند سنت و مدرنیسم، گرافیک و نقاشی، ادبیات و تصویر.
حقیقی که در زمینه ساخت فیلم مستند، طراحی پوسترهای سینمایی، طراحی صحنه و لباس، ساخت تیتراژ فیلم و سریال و طراحی لوگوی نهادها، انجمن ها، جشنواره ها، شرکت ها و نشریات سینمایی تجربیات بسیاری در کارنامه پرافتخار هنری خود دارد در سال ۱۳۹۷ در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به عنوان مفاخر سینمای ایران تجلیل شد و تندیس سیمرغ بلورین جشنواره فجر را دریافت کرد. سیمرغی که ۳۲ سال قبل از این، خودِ او برای جشنواره فیلم فجر طراحی کرده بود.
ابراهیم حقیقی تصویرگر خاطره ساز است. او سال های سال، برای خاطرات ما تصویر ساخته است. به عبارتی دیگر، ما با تصاویر ساخته شده توسط او خاطره هایی ساخته ایم که اکنون تاریخ فرهنگی ما شده اند. بخش مهمی از تصاویری که با آنها بزرگ شده ایم مثل روی جلد کتاب های مهم که در کتابخانه مان داریم و یا پوسترهای سینمایی، موسیقی و تئاتر که به دیدن شان رفتیم و یا تیتراژ فیلم ها و سریال هایی که دیده ایم محصول خلاقیت و نگاه ویژه او به تصویر است که اکنون به مولفه های بصری یک رویداد و رخداد بدل شده اند. در واقع تصاویر ابراهیم حقیقی شناسنده ها و شاخصه های بصری برای به یاد آوردن تاریخ فرهنگی مادر ۵۰ سال اخیر شده اند.